HalaycıBaşı
New member
Simone Fattal, heykellerini kendisiyle kurduğu diyaloğun sonucu olarak anlıyor. Fransız-Lübnanlı sanatçı çamuru talep etUygarlığın anısını belgelemeye ve sürdürmeye yardımcı olan figürleri şekillendirmek için mükemmel, canlı ve şekillendirilebilir bir araç olarak ikincil kabul edilen bir malzeme. Dünyaya farklı bir bakış açısıyla anlatmaya hizmet etsinler.
İle 'İnançsızlığın ertelenmesi'Halkı gerçekçiliği bir kenara bırakmaya davet etmek için edebi bir kavramı benimseyen bir serginin başlığı olan Institut Valencià d'Art Modern (IVAM), Julio González 2024 Ödülü'nü anıyor «Sanat, insanların unutmamasına ve hatırlamasına hizmet ediyor. ne oldu? Fattal bu çarşamba günü medya karşısında yaptığı açıklamada, “İnsanlar toplumda neler olup bittiğini görmek için kiliselerin yerini alan müzelere gidiyor.” dedi.
Çalışmalarının kapsamlı bir vizyonunu İspanya'da ilk kez bireysel olarak sergiliyor ve 1 Haziran 2025'e kadar felaketle sonuçlanan DANA'nın sıfır noktasından birkaç kilometre uzaklıktaki Valensiya'da sergilenecek. «Bir seramikçinin çalıştığı bir atölyeyi gördüğünüzde her şey çok kirli, selden etkilenen alanlar gibi. Ancak Bu kaba süreçten çok güzel bir şey ortaya çıkıyor.“bir porselen parçası gibi”, trajediden sonra birçok toplumun hâlâ ihtiyaç duyduğu dönüşümün metaforu olarak sanatçıyı örnek alıyor.
Simone Fattal, bu Çarşamba IVAM'da
EFE
Sergide, editörlük çalışmaları ve çizimleri de dahil olmak üzere, 1999 ile 2023 yılları arasındaki heykel üretimlerinden bir seçki yer alıyor. Ancak “bir anlatı, ziyaretçiyi davet eden bir hikaye” olarak tasarlandığı için buradaki kronolojinin bir önemi yok. IVAM müdür yardımcısı Sonia Martínez, ödül töreninin 85 eserini “rahatlamak ve gözlemlemek için” olduğunu belirtti. Julio González Ödülü sanatçı, vadi nedeniyle ara verildikten sonra daha sonra kutlanacak.
1942'de Şam'da doğup Lübnan'da büyüyen Fattal, 1980'deki iç savaş nedeniyle ülkeyi terk etti ve sonradan kilden figürlere dönüşeceği hikayeler dışında her şeyi geride bıraktı. Kaliforniya'ya yerleşti ve burada deneysel sanatçılara yönelik bir plak şirketi olan The Post-Apollo Press'i kurdu. Daha sonra heykel üretimine geri dönecekti. Mitolojiye sürekli göndermelerAntik Mısır'dan Sünni mistisizmine ve Greko-Romen geleneğine kadar, aynı zamanda manzaralar ve duygular da var.
«Yarattığım ilk figür Sümerliydi. Zamanında yapılmış bir eser görünümündeydi ama kasıtlı değildi. Daha sonra keşfettim. Orada tarihin ne kadar önemli olduğunu, özetlerin sanatım üzerindeki etkisini anladım. Bu kesinlikle bilinçdışıdır” diye açıklıyor. Ayrıca konu bir hikayeyi, bir fikri veya bir gerçeği diğer sanatçılardan ilham almadan yakalama konusunda kendisini “çok edebi” bir kişi olarak görüyor. «Çalışmalarımın çoğu çok samimi, kendi düşünce akışımdan geliyor. “Bu bir iç diyalogdur” diyor.
Destansı “yerli bir alandan”
Bu anlamda Ortadoğu'daki jeopolitik durum da eserlerine yansıyor. «Genç savaşçılara ve yaptıklarına bakarak başladım. ve dünyanızı keşfetmeye çalışın. Küratörlüğünü yaptığı serginin gazetecilere sunumu sırasında Fattal, “Bizi koruması gerekenler ve en zayıf yönümüzün tanıkları olan onlar” dedi. Rafael Barber ve Nuria Enguita. Aslında bu, Enguita'nın Şubat ayındaki istifasından sonra IVAM'daki son işi.
Barber'a göre Fattal, renk kullanımıyla öne çıkan seramiklerle, “ellerle yapılabilecek heykellerle destanı daha evcil, daha insani bir mekandan anlıyor. Birlikte büyük topluluklar yaratan küçük heykeller.
Simone Fattal'ın IVAM'daki sergisinden görüntü
MIGUEL LORENZO / IVAM
Sina Sohrab sergiyi öyle tasarladı ki halk oturmanın tadını çıkarabilir tarihsel olarak hikayelerin yer aldığı mobilyalarda. Tur, Fattal'ın Post-Apollo Pres'te bir tür Roma triclinium'u üzerine yaptığı editoryal çalışmanın sergilenmesiyle başlıyor ve orta kısmında heykellere ayrılmış halıların bulunduğu oryantal platformlara geçiyor.
Serginin son bölümü, ziyaretçilerin kanepede uzanırken gözlemleyebilecekleri on geniş formatlı parçadan oluşan bir enstalasyonla çizime ayrılmış. Barber, Fattal'ın bu eserlerde “harfler veya noktalama işaretleri olmayan, yalnızca jestlerden, damlamalardan ve mürekkep, su, kağıt ve sanatçının eli arasındaki ilişkilerden oluşan bir metin yarattığını” açıklıyor. Lekeler ve sıçramalar görsel bir dilin parçalarına dönüşüyor. İzleyici o anda bunun olası anlamlarını keşfedecektir çünkü sanatçının kendisine göre, “sanat acil bir eylemdir”.
İle 'İnançsızlığın ertelenmesi'Halkı gerçekçiliği bir kenara bırakmaya davet etmek için edebi bir kavramı benimseyen bir serginin başlığı olan Institut Valencià d'Art Modern (IVAM), Julio González 2024 Ödülü'nü anıyor «Sanat, insanların unutmamasına ve hatırlamasına hizmet ediyor. ne oldu? Fattal bu çarşamba günü medya karşısında yaptığı açıklamada, “İnsanlar toplumda neler olup bittiğini görmek için kiliselerin yerini alan müzelere gidiyor.” dedi.
Çalışmalarının kapsamlı bir vizyonunu İspanya'da ilk kez bireysel olarak sergiliyor ve 1 Haziran 2025'e kadar felaketle sonuçlanan DANA'nın sıfır noktasından birkaç kilometre uzaklıktaki Valensiya'da sergilenecek. «Bir seramikçinin çalıştığı bir atölyeyi gördüğünüzde her şey çok kirli, selden etkilenen alanlar gibi. Ancak Bu kaba süreçten çok güzel bir şey ortaya çıkıyor.“bir porselen parçası gibi”, trajediden sonra birçok toplumun hâlâ ihtiyaç duyduğu dönüşümün metaforu olarak sanatçıyı örnek alıyor.
Simone Fattal, bu Çarşamba IVAM'da
EFE
Sergide, editörlük çalışmaları ve çizimleri de dahil olmak üzere, 1999 ile 2023 yılları arasındaki heykel üretimlerinden bir seçki yer alıyor. Ancak “bir anlatı, ziyaretçiyi davet eden bir hikaye” olarak tasarlandığı için buradaki kronolojinin bir önemi yok. IVAM müdür yardımcısı Sonia Martínez, ödül töreninin 85 eserini “rahatlamak ve gözlemlemek için” olduğunu belirtti. Julio González Ödülü sanatçı, vadi nedeniyle ara verildikten sonra daha sonra kutlanacak.
1942'de Şam'da doğup Lübnan'da büyüyen Fattal, 1980'deki iç savaş nedeniyle ülkeyi terk etti ve sonradan kilden figürlere dönüşeceği hikayeler dışında her şeyi geride bıraktı. Kaliforniya'ya yerleşti ve burada deneysel sanatçılara yönelik bir plak şirketi olan The Post-Apollo Press'i kurdu. Daha sonra heykel üretimine geri dönecekti. Mitolojiye sürekli göndermelerAntik Mısır'dan Sünni mistisizmine ve Greko-Romen geleneğine kadar, aynı zamanda manzaralar ve duygular da var.
«Yarattığım ilk figür Sümerliydi. Zamanında yapılmış bir eser görünümündeydi ama kasıtlı değildi. Daha sonra keşfettim. Orada tarihin ne kadar önemli olduğunu, özetlerin sanatım üzerindeki etkisini anladım. Bu kesinlikle bilinçdışıdır” diye açıklıyor. Ayrıca konu bir hikayeyi, bir fikri veya bir gerçeği diğer sanatçılardan ilham almadan yakalama konusunda kendisini “çok edebi” bir kişi olarak görüyor. «Çalışmalarımın çoğu çok samimi, kendi düşünce akışımdan geliyor. “Bu bir iç diyalogdur” diyor.
Destansı “yerli bir alandan”
Bu anlamda Ortadoğu'daki jeopolitik durum da eserlerine yansıyor. «Genç savaşçılara ve yaptıklarına bakarak başladım. ve dünyanızı keşfetmeye çalışın. Küratörlüğünü yaptığı serginin gazetecilere sunumu sırasında Fattal, “Bizi koruması gerekenler ve en zayıf yönümüzün tanıkları olan onlar” dedi. Rafael Barber ve Nuria Enguita. Aslında bu, Enguita'nın Şubat ayındaki istifasından sonra IVAM'daki son işi.
Barber'a göre Fattal, renk kullanımıyla öne çıkan seramiklerle, “ellerle yapılabilecek heykellerle destanı daha evcil, daha insani bir mekandan anlıyor. Birlikte büyük topluluklar yaratan küçük heykeller.
Simone Fattal'ın IVAM'daki sergisinden görüntü
MIGUEL LORENZO / IVAM
Sina Sohrab sergiyi öyle tasarladı ki halk oturmanın tadını çıkarabilir tarihsel olarak hikayelerin yer aldığı mobilyalarda. Tur, Fattal'ın Post-Apollo Pres'te bir tür Roma triclinium'u üzerine yaptığı editoryal çalışmanın sergilenmesiyle başlıyor ve orta kısmında heykellere ayrılmış halıların bulunduğu oryantal platformlara geçiyor.
Serginin son bölümü, ziyaretçilerin kanepede uzanırken gözlemleyebilecekleri on geniş formatlı parçadan oluşan bir enstalasyonla çizime ayrılmış. Barber, Fattal'ın bu eserlerde “harfler veya noktalama işaretleri olmayan, yalnızca jestlerden, damlamalardan ve mürekkep, su, kağıt ve sanatçının eli arasındaki ilişkilerden oluşan bir metin yarattığını” açıklıyor. Lekeler ve sıçramalar görsel bir dilin parçalarına dönüşüyor. İzleyici o anda bunun olası anlamlarını keşfedecektir çünkü sanatçının kendisine göre, “sanat acil bir eylemdir”.