HalaycıBaşı
New member
1960'ların sonlarından bu yana müzikal avangardda meydana gelen en önemli değişikliklerden biri, gençlerin sevdiği benzersiz, radikal ve kendini korumacı düşüncenin yerini almasıdır. Stockhausen, Boulez ve Nonomüzik ve kompozisyon sistemleri hakkında açık bir düşünce için. İşte Tom Johnson (Colorado, 18 Kasım 1939 – Paris, 31 Aralık 2024), çok farklı sanatsal motivasyonlara açık ve kökleri aynı zamanda benimsediği önyargısız Amerikan bakış açısıyla da bağlantılı olan müzisyenin yetiştiği ortamdadır. ile eğitim yılları Morton Feldman Ve John Cagearkadaşlar ve esası arayanlar.
Önümüzde Johnson'ın görsel sanatlardan sözel sanatlara kadar farklı alanlarda, her zaman sağlam ilkelerle tanınacağı elli yıl var. Ve önceden belirlenmiş kurallarla belirlenen melodik, armonik ve ritmik içerikle, çoğulu basitlik ve nezaket ilkelerine indirgemek amacıyla matematiksel modeller üzerinde oluşturulan minimalist yapılarda her zaman kendini kanıtlıyor. 'Tom Johnson' sergisi vesilesiyle. 2023 yılında Granada'daki José Guerrero Merkezi'nde sunulan Resimli Müzik'te bu fikirler öne çıktı ve kendisi tarafından şu açıklamada özetlendi: “Müzik bulmak istiyorum, bestelemek değil.”
Johnson, 1972'de New York tabloid gazetesi 'The Village Voice' (Apollohuis, 1989) için yazdığı makalelerde müzikal minimalizmden bahseden ilk yazardı ve burada akımın sözcüsü olarak yer aldı: «Minimalist müzik, işe yarayan tüm müzikleri içerir. sınırlı ya da minimal materyallerden: yalnızca birkaç nota, yalnızca birkaç kelime kullanan ya da çok sınırlı araçlar için yazılmış çalışmalar. Buna basit bir elektronik hırıltı da dahildir… nehirlerin veya su yollarının kayıtları… sonsuz döngüler halinde gelişen çalışmalar. Girişimlerinin öncü niteliği yenilikçi 'Dört Nota Operası'na (1972) yansır. Pirandello'da desteklenen ve adından da anlaşılacağı gibi katı bir müzik varlığıyla sınırlı olan bu eserin geçerliliği ve başarısı ortadadır, çünkü hâlâ birçok ülkede uyarlamaları ve yeniden canlanmaları içermektedir. Bu, dokuz zil için hipnotik bir çalışma olan 'Dokuz Zil' (1979) ve herhangi bir melodik enstrüman için sistematik hale getirilmiş ve yazılmış yirmi bir melodiden oluşan bir dizi olan 'Rational Melodies' (1982) gibi diğer başarılı eserler için de geçerlidir.
Johnson seksenlerde Paris'e geldi ve o zamandan beri kavramsal sanatçı ve performans sanatının öncüsü olan eşiyle birlikte orada kaldı. Esther Ferrer. Katalog, çok çeşitli enstrümantal gruplar için on iki opera ve çok sayıda besteyle büyüyor. Pek çok kez sahnelenen 'Riemannoper' (1988) ya da kendisi tarafından icat edilen, beş sarkacın üzerinde salınan bir enstrüman için yazılmış kırk dakikalık bir eser olan 'Galileo' öne çıkıyor. En iddialı bestesi, ilahiyatçının Almanca bir metnine dayanan, orkestra, koro ve solistlere yönelik 'Bonhoeffer Oratoryosu'dur (1996). Dietrich BonhoefferNazi Almanyası'nda idam edildi. Radyoya yakın diğer yaratımların bolluğu ve 'Kendine Benzer Melodiler'in (Baskı 75, 1996) iyi bir şekilde örnekleyebileceği teorik yansıma da daha az değildir. Fransız müzikolog Gilbert Delor, yirmi beş yıllık röportajlar ve arşivlerini inceledikten sonra nihayet, tutarlı bir inancın ayrıntılı ve ayrıntılı bir şekilde resmileştirilmiş bir özeti olan 'Tom Johnson ou la musique logique'i (L'Harmattan, Paris, 2021) yayınladı. Epikürcü mutluluktan muaf olmayan sanatsal bir neden.
Önümüzde Johnson'ın görsel sanatlardan sözel sanatlara kadar farklı alanlarda, her zaman sağlam ilkelerle tanınacağı elli yıl var. Ve önceden belirlenmiş kurallarla belirlenen melodik, armonik ve ritmik içerikle, çoğulu basitlik ve nezaket ilkelerine indirgemek amacıyla matematiksel modeller üzerinde oluşturulan minimalist yapılarda her zaman kendini kanıtlıyor. 'Tom Johnson' sergisi vesilesiyle. 2023 yılında Granada'daki José Guerrero Merkezi'nde sunulan Resimli Müzik'te bu fikirler öne çıktı ve kendisi tarafından şu açıklamada özetlendi: “Müzik bulmak istiyorum, bestelemek değil.”
Johnson, 1972'de New York tabloid gazetesi 'The Village Voice' (Apollohuis, 1989) için yazdığı makalelerde müzikal minimalizmden bahseden ilk yazardı ve burada akımın sözcüsü olarak yer aldı: «Minimalist müzik, işe yarayan tüm müzikleri içerir. sınırlı ya da minimal materyallerden: yalnızca birkaç nota, yalnızca birkaç kelime kullanan ya da çok sınırlı araçlar için yazılmış çalışmalar. Buna basit bir elektronik hırıltı da dahildir… nehirlerin veya su yollarının kayıtları… sonsuz döngüler halinde gelişen çalışmalar. Girişimlerinin öncü niteliği yenilikçi 'Dört Nota Operası'na (1972) yansır. Pirandello'da desteklenen ve adından da anlaşılacağı gibi katı bir müzik varlığıyla sınırlı olan bu eserin geçerliliği ve başarısı ortadadır, çünkü hâlâ birçok ülkede uyarlamaları ve yeniden canlanmaları içermektedir. Bu, dokuz zil için hipnotik bir çalışma olan 'Dokuz Zil' (1979) ve herhangi bir melodik enstrüman için sistematik hale getirilmiş ve yazılmış yirmi bir melodiden oluşan bir dizi olan 'Rational Melodies' (1982) gibi diğer başarılı eserler için de geçerlidir.
Johnson seksenlerde Paris'e geldi ve o zamandan beri kavramsal sanatçı ve performans sanatının öncüsü olan eşiyle birlikte orada kaldı. Esther Ferrer. Katalog, çok çeşitli enstrümantal gruplar için on iki opera ve çok sayıda besteyle büyüyor. Pek çok kez sahnelenen 'Riemannoper' (1988) ya da kendisi tarafından icat edilen, beş sarkacın üzerinde salınan bir enstrüman için yazılmış kırk dakikalık bir eser olan 'Galileo' öne çıkıyor. En iddialı bestesi, ilahiyatçının Almanca bir metnine dayanan, orkestra, koro ve solistlere yönelik 'Bonhoeffer Oratoryosu'dur (1996). Dietrich BonhoefferNazi Almanyası'nda idam edildi. Radyoya yakın diğer yaratımların bolluğu ve 'Kendine Benzer Melodiler'in (Baskı 75, 1996) iyi bir şekilde örnekleyebileceği teorik yansıma da daha az değildir. Fransız müzikolog Gilbert Delor, yirmi beş yıllık röportajlar ve arşivlerini inceledikten sonra nihayet, tutarlı bir inancın ayrıntılı ve ayrıntılı bir şekilde resmileştirilmiş bir özeti olan 'Tom Johnson ou la musique logique'i (L'Harmattan, Paris, 2021) yayınladı. Epikürcü mutluluktan muaf olmayan sanatsal bir neden.