HalaycıBaşı
New member
06/13/2025
23: 10 saatte güncellendi.
Ses, o enstrüman geleceğe yüklendi. Cuma günkü Sónar, geleceğin hümanist olacağını gösterdi. María Arnal, El Niño de Elche ve Cake Reena Tüm gözleri aldılar. Yapay zeka ile şekillenen bir dünyada, ses gerçeği ifade eden ya da ifade etmeyen özgürlük olmaya devam ediyor. Kesin test, vokal tınının cazibesini ve gizemini yansıtmak ve halkın duygusal spektrumu boyunca çoğaltmak için teknoloji ve yapay zekanın nasıl kullanılacağını bilen María Arnal'ın konseri idi.
Geçmişin sonoritelerine dalmaya alışkın olan Katalan sanatçısı, üretken AI'dan teklifini katlamayı başardı, böylece sesi aynı anda bin ses haline geldi ve etkileyici bir harmonik polifoni yarattı. Birden, björk olduantik yankılara sahip bir pop ve müstehcen kadar basit bir sahneden. Roma İmparatorluğu'nun kızları gibi giyinmiş beş dansçı robotize bir dans organıyla, vokalist bir tür Dr. Jeckyll ve Mister Hyde olduğunu kanıtladı, ancak rasyonel taraf ve vahşi değil, geleneksel ve gelecekteki tarafta.
María Arnal'ın bir adım daha ileri gitmeye çalıştığı ve hırsının Pandora'nın kutusunu açtığı açık. Geride beyaz bir ekran ve sahneyi kapatan kırmızı ışıkla, 'gösteri' aynı zamanda pop'dan halka en canlı elektroniklere giden büyüleyici bir gölgeler tiyatrosu haline geldi. Bu senaryo, salon, Rosalia'yı otantik Rosalia yaptıOa arca otantik Ark'da, dün gece María Arnal otantik María Arnal oldu. Sónar canavarlar yaratır ve bu bir gerçektir.
Fırtınada Flamenko
Sónar'ın ilk büyük günü, 32 yıllık tarih. Kuşaklar arası bir festival. Her yaş birlikte yaşar. Aslında, Sónar'ın halkı yenilenmedi. Çoğu, ilk baskısında zaten burada olduklarını söyleyebilirdi. İzleyicilerinin sadık olduğu açıktır. Ve başarı tartışılmaz, çünkü birçok insan var, ancak gelecekten, yaratıcılıktan ve yenilikten bahseden bir festival için, küçük bir halk görünen paradoksal. Çünkü? En azından öğleden sonra oturumları ve konserleri sırasında, 1998'de zaman donmuş gibi görünüyordu.
Her halükarda, genç ve gaziler güzelden zevk aldılar. İlk büyük konser geldi Elche ve Refree's Boy. Yeni projeleri 'Cru+Is' ile Sónar kompleksi oditoryumunu gerçek bir düdüklü tencereye dönüştürdüler. Heterojen şarkıcının sesi, bir yıkımın film müziğini yaratana kadar aralıksız bir şekilde kırılan ses katmanlarında yükseldi. Flamenko Minimalizm veya bir stilin özünü nasıl alacak, fırtınadaki melodilerle nasıl karıştırın ve zamanın sonuna kadar yeniden üretin.
Evreleme basitti. Bir tarafta, sıralamacıları ve diğeri çocuğun mikrofonlanmış sesi yükselen ve aşağı iniyor ve tüm dinleyicilerin kalbinde kazıyor. Gitarı aldığından korktuğunda izleyicilerini yerden terk ettiler ve ikisi bir tablao gibi birlikte oturdu. “Tanrım, neden beni terk ettin,” Elche'nin çocuğu, Getsemani ormanındaki bir süperstar İsa Mesihmiş gibi söyledi. Çünkü müzikalin yapısız bir versiyonu Andrew Lloyd Webber Elche'nin oğlu Camilo Sesto rolünde?
“Ole!” Zaman zaman büyük oditoryumu bayrağa dolduran bir izleyici kitlesini bağırdı. Bir Nana dışarıdaki sessiz konserlerden birini ateşlemeye hizmet etti, ancak büyülü lambanın içindeymiş gibi işkenceler ve vahşi. Bir çekmeceye yüklenen Elche'nin çocuğu, güzel ve üzücü manzaralarda acı verici bir yankılanma ile uçurumlara şarkı söyler. O 21. yüzyıl düdüğü Şüphesiz yürek parçalayıcı, çünkü umudu yok, sadece teslim oldu. “Ah, kalbim havadan bitiyor,” diye iç çekiyor şarkıcıyı hafif net ve spektral notalar altında. Kısacası, konser dünyanın sonunda bir kitle gibi görünüyordu.
Biraz daha ileri, Sónar Salonu'nda, verimli ve yılan bir kuyruktan sonra, set Alva Noto ve Fennesz. Psychedelic beyaz ışığın büyük bir ekranının altında, nefesi donduracak kadar soğuk olan iki sanatçı, karmaşık ritimler ve sonsuz yapıların öfkeli bir elektronik iddiasını sağladı. “Ses testi mi?” Fennesz ile halk arasında clueless sordu, bir fark mıydı?, Bir gitar alıp aniden tüm beyni ve teklifinin iyi yapılandırılmış yapısını kırdı. İnce bir nüans, cildin altına konan ve en azından olduğunuza inandıran simbiyotik müziğe derinlik vermeyi başardı. Bazen bile Vangelis'in film müziği ile 'Blade Runner'ın başında geliyorlardı ve insan mı yoksa kopya mı olduğunu bilmiyordunuz. Harika.
Sónar insan zihnini okur
Sonar+D sahnesinin hemen yanında, tökezlediğiniz ve festivalde beklemediğiniz sürprizlerden biri. Albert.data Bizi bir beyin bilgisayar arayüzü ile beyninin içine koydu. Halk yerde otururken ve nöronal bağlantılarından yükseltilmiş gürültü ile, birden fazla ekran gözün Iris'in bin rengini yeniden üretti. Sanatçının kafasının iç kısmını ne ölçüde gösterdiklerini bilmiyoruz, ancak etki hipnotikti.
Yine Sónar kompleksiCake Reena'nın sesleri yağmur seslerinin altında, sonsuzluğa yansıtılan kök müzik gibi bir şeyde geliyordu. Kol yükseltilmiş ve özgürlükçü ruhla, bu çift halkı tamamen çıkardı, elektronik gürültü senaryosundan veya Sónar'ın tipik festival evinden çıkan bir konserden memnun. Duygusal perküsyon, kabile şarkıları ve geçmişte bir ayağı ve gelecekte bir diğeri olan şarkılar için çok fazla his.
Aniden, baş aşağı konuşmaya ve sonra sesleri genel sürprizle doğru bir şekilde yeniden üretmeye başladılar. Katalanlar onlarla baştan çıkarıldı eterik şarkılarancak melekler gibi havanın ağırlığından şikayet eden dünyevi ve dünyevi temalarla dolu. «Tartışmaya rağmen, Gazze Soykırımı'nda acı çekiyoruz. KKR gibi fonlar kültürel alanlarımızı çaldı ve şikayetimizi ifade etmek istiyoruz. Umarım olanlar bu modeli yeniden düşünmeye ve yeni yollar aramaya hizmet eden bir tohum ekmek ”dedi.
Köyde, dans edip delireceğim yer, Bal Dijon Ev klasiklerini kullandı Hardrive'dan 'derin iç'veya konuları kırmak ve en doğrudan elektronikte en doğrudan ve hedonistik partiyi aramak için ölçülemez B-52. Zor, imkansız, Machacona, DJ sizi aldı ve bırakmadı, sizi uzak bakmamaya zorlayan at ışığı kuyruklu kadınlarla görsel ilham verenler.
Hala gecenin şişman yemekleri vardı, ama duygu öfori ve zafer oldu. Onları Fira 2'ye götürecek servis otobüsleri arayışında biriken insanlar. Ve hala Cumartesi günü gitarla kalıyor Yerai Cortes, oyuncu, Nathy Peluso ve Eric Prydz.
Bir Hata Bildir
23: 10 saatte güncellendi.
Ses, o enstrüman geleceğe yüklendi. Cuma günkü Sónar, geleceğin hümanist olacağını gösterdi. María Arnal, El Niño de Elche ve Cake Reena Tüm gözleri aldılar. Yapay zeka ile şekillenen bir dünyada, ses gerçeği ifade eden ya da ifade etmeyen özgürlük olmaya devam ediyor. Kesin test, vokal tınının cazibesini ve gizemini yansıtmak ve halkın duygusal spektrumu boyunca çoğaltmak için teknoloji ve yapay zekanın nasıl kullanılacağını bilen María Arnal'ın konseri idi.
Geçmişin sonoritelerine dalmaya alışkın olan Katalan sanatçısı, üretken AI'dan teklifini katlamayı başardı, böylece sesi aynı anda bin ses haline geldi ve etkileyici bir harmonik polifoni yarattı. Birden, björk olduantik yankılara sahip bir pop ve müstehcen kadar basit bir sahneden. Roma İmparatorluğu'nun kızları gibi giyinmiş beş dansçı robotize bir dans organıyla, vokalist bir tür Dr. Jeckyll ve Mister Hyde olduğunu kanıtladı, ancak rasyonel taraf ve vahşi değil, geleneksel ve gelecekteki tarafta.
María Arnal'ın bir adım daha ileri gitmeye çalıştığı ve hırsının Pandora'nın kutusunu açtığı açık. Geride beyaz bir ekran ve sahneyi kapatan kırmızı ışıkla, 'gösteri' aynı zamanda pop'dan halka en canlı elektroniklere giden büyüleyici bir gölgeler tiyatrosu haline geldi. Bu senaryo, salon, Rosalia'yı otantik Rosalia yaptıOa arca otantik Ark'da, dün gece María Arnal otantik María Arnal oldu. Sónar canavarlar yaratır ve bu bir gerçektir.
Fırtınada Flamenko
Sónar'ın ilk büyük günü, 32 yıllık tarih. Kuşaklar arası bir festival. Her yaş birlikte yaşar. Aslında, Sónar'ın halkı yenilenmedi. Çoğu, ilk baskısında zaten burada olduklarını söyleyebilirdi. İzleyicilerinin sadık olduğu açıktır. Ve başarı tartışılmaz, çünkü birçok insan var, ancak gelecekten, yaratıcılıktan ve yenilikten bahseden bir festival için, küçük bir halk görünen paradoksal. Çünkü? En azından öğleden sonra oturumları ve konserleri sırasında, 1998'de zaman donmuş gibi görünüyordu.
Her halükarda, genç ve gaziler güzelden zevk aldılar. İlk büyük konser geldi Elche ve Refree's Boy. Yeni projeleri 'Cru+Is' ile Sónar kompleksi oditoryumunu gerçek bir düdüklü tencereye dönüştürdüler. Heterojen şarkıcının sesi, bir yıkımın film müziğini yaratana kadar aralıksız bir şekilde kırılan ses katmanlarında yükseldi. Flamenko Minimalizm veya bir stilin özünü nasıl alacak, fırtınadaki melodilerle nasıl karıştırın ve zamanın sonuna kadar yeniden üretin.
Evreleme basitti. Bir tarafta, sıralamacıları ve diğeri çocuğun mikrofonlanmış sesi yükselen ve aşağı iniyor ve tüm dinleyicilerin kalbinde kazıyor. Gitarı aldığından korktuğunda izleyicilerini yerden terk ettiler ve ikisi bir tablao gibi birlikte oturdu. “Tanrım, neden beni terk ettin,” Elche'nin çocuğu, Getsemani ormanındaki bir süperstar İsa Mesihmiş gibi söyledi. Çünkü müzikalin yapısız bir versiyonu Andrew Lloyd Webber Elche'nin oğlu Camilo Sesto rolünde?
“Ole!” Zaman zaman büyük oditoryumu bayrağa dolduran bir izleyici kitlesini bağırdı. Bir Nana dışarıdaki sessiz konserlerden birini ateşlemeye hizmet etti, ancak büyülü lambanın içindeymiş gibi işkenceler ve vahşi. Bir çekmeceye yüklenen Elche'nin çocuğu, güzel ve üzücü manzaralarda acı verici bir yankılanma ile uçurumlara şarkı söyler. O 21. yüzyıl düdüğü Şüphesiz yürek parçalayıcı, çünkü umudu yok, sadece teslim oldu. “Ah, kalbim havadan bitiyor,” diye iç çekiyor şarkıcıyı hafif net ve spektral notalar altında. Kısacası, konser dünyanın sonunda bir kitle gibi görünüyordu.
Biraz daha ileri, Sónar Salonu'nda, verimli ve yılan bir kuyruktan sonra, set Alva Noto ve Fennesz. Psychedelic beyaz ışığın büyük bir ekranının altında, nefesi donduracak kadar soğuk olan iki sanatçı, karmaşık ritimler ve sonsuz yapıların öfkeli bir elektronik iddiasını sağladı. “Ses testi mi?” Fennesz ile halk arasında clueless sordu, bir fark mıydı?, Bir gitar alıp aniden tüm beyni ve teklifinin iyi yapılandırılmış yapısını kırdı. İnce bir nüans, cildin altına konan ve en azından olduğunuza inandıran simbiyotik müziğe derinlik vermeyi başardı. Bazen bile Vangelis'in film müziği ile 'Blade Runner'ın başında geliyorlardı ve insan mı yoksa kopya mı olduğunu bilmiyordunuz. Harika.
Sónar insan zihnini okur
Sonar+D sahnesinin hemen yanında, tökezlediğiniz ve festivalde beklemediğiniz sürprizlerden biri. Albert.data Bizi bir beyin bilgisayar arayüzü ile beyninin içine koydu. Halk yerde otururken ve nöronal bağlantılarından yükseltilmiş gürültü ile, birden fazla ekran gözün Iris'in bin rengini yeniden üretti. Sanatçının kafasının iç kısmını ne ölçüde gösterdiklerini bilmiyoruz, ancak etki hipnotikti.
Yine Sónar kompleksiCake Reena'nın sesleri yağmur seslerinin altında, sonsuzluğa yansıtılan kök müzik gibi bir şeyde geliyordu. Kol yükseltilmiş ve özgürlükçü ruhla, bu çift halkı tamamen çıkardı, elektronik gürültü senaryosundan veya Sónar'ın tipik festival evinden çıkan bir konserden memnun. Duygusal perküsyon, kabile şarkıları ve geçmişte bir ayağı ve gelecekte bir diğeri olan şarkılar için çok fazla his.
Aniden, baş aşağı konuşmaya ve sonra sesleri genel sürprizle doğru bir şekilde yeniden üretmeye başladılar. Katalanlar onlarla baştan çıkarıldı eterik şarkılarancak melekler gibi havanın ağırlığından şikayet eden dünyevi ve dünyevi temalarla dolu. «Tartışmaya rağmen, Gazze Soykırımı'nda acı çekiyoruz. KKR gibi fonlar kültürel alanlarımızı çaldı ve şikayetimizi ifade etmek istiyoruz. Umarım olanlar bu modeli yeniden düşünmeye ve yeni yollar aramaya hizmet eden bir tohum ekmek ”dedi.
Köyde, dans edip delireceğim yer, Bal Dijon Ev klasiklerini kullandı Hardrive'dan 'derin iç'veya konuları kırmak ve en doğrudan elektronikte en doğrudan ve hedonistik partiyi aramak için ölçülemez B-52. Zor, imkansız, Machacona, DJ sizi aldı ve bırakmadı, sizi uzak bakmamaya zorlayan at ışığı kuyruklu kadınlarla görsel ilham verenler.
Hala gecenin şişman yemekleri vardı, ama duygu öfori ve zafer oldu. Onları Fira 2'ye götürecek servis otobüsleri arayışında biriken insanlar. Ve hala Cumartesi günü gitarla kalıyor Yerai Cortes, oyuncu, Nathy Peluso ve Eric Prydz.
Bir Hata Bildir